Αναζητώντας κανείς τις αιτίες και
τα γεγονότα που οδήγησαν τον Αδόλφο Χίτλερ, έναν άσημο δεκανέα μιας βαυαρικής
μονάδας, στην κορυφή του γερμανικού πολιτικού βίου και στο αξίωμα του
καγκελαρίου πολλά μπορεί να βρει και να μελετήσει.
Εδώ παρατίθενται ορισμένα στοιχεία
επιλεγμένα από εφημερίδες και άλλα διαδικτυακά μέσα.
Α) ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»:
77 χρόνια πριν, εν μέσω σφοδρής οικονομικής
κρίσης, οι ναζί ανέλαβαν το τιμόνι της χώρας για να αιματοκυλίσουν την υφήλιο
Ο Αδόλφος Χίτλερ διορίστηκε
καγκελάριος στις 30 Ιανουαρίου 1933. Οι ναζί είχαν κερδίσει μεν τις εκλογές
Νοεμβρίου του 1932, όχι όμως και την απόλυτη πλειοψηφία. Οι διαπραγματεύσεις
για κυβέρνηση συνασπισμού κατέρρευσαν. Ο υπουργός Αμυνας Σλάιχερ έπεισε τον
πρόεδρο Χίντενμπουργκ να απολύσει τον καγκελάριο Πάπεν και ανέλαβε ο ίδιος.
Στο μεταξύ, ο Πάπεν
διαπραγματευόταν με τον Χίτλερ και, με έγκριση του προέδρου, ο Σλάιχερ
εξαναγκάστηκε σε παραίτηση. Δύο μέρες μετά, τον διαδέχτηκε ο Χίτλερ, με τον
Πάπεν ως αντικαγκελάριο. Το εκλογικό παιχνίδι έπρεπε να σταματήσει, καθώς οι
κομμουνιστές διαρκώς ενισχύονταν.
Μετά τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ, ο
Χίτλερ απέκτησε έκτακτες εξουσίες και, με το θάνατο του Χίντενμπουργκ το
1934, το αξίωμα του προέδρου και του καγκελαρίου συγχωνεύθηκαν.
Ο Χίτλερ έγινε Φύρερ, η δικτατορία
των ναζί άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά, και όλα ήταν έτοιμα για το
μεγαλύτερο αιματοκύλισμα στην ιστορία. Η θεαματική άνοδος του Χίτλερ, από
μονοψήφια ποσοστά στις εκλογές μέχρι και το 1928, συντελέστηκε με σκηνικό τη
Μεγάλη Υφεση.
Σίγουρα σήμερα πολλά έχουν αλλάξει
από τότε. Ωστόσο, λόγω και της παρούσας οικονομικής κρίσης, για αρκετούς
αναλυτές οι παραλληλισμοί δεν είναι και λίγοι.
Δ) Στοιχεία για τη βιογραφία, την καταγωγή, την άνοδο και την πτώση του Χίτλερ υπάρχουν επίσης στη Βικιπαίδεια. Απόσπασμα αυτών των στοιχείων παρατίθενται παρακάτω:
Ο δρόμος προς την Καγκελαρία
Το 1925 χάνει την αυστριακή υπηκοότητα (ο ίδιος κάνει την αίτηση και
εγκρίνεται). Στα επόμενα εφτά χρόνια θα ζει χωρίς υπηκοότητα. Προς το
παρόν αφοσιώνεται απόλυτα στην επανίδρυση και αναδιοργάνωση του NSDAP.
Το κόμμα αυτό αποτελεί την βάση της νέας του στρατηγικής, να αποκτήσει
την κυβερνητική εξουσία με «νόμιμα μέσα».
Παρά τις περί αντιθέτου απόψεις στην αρχή το κόμμα στηρίζεται στις
συνδρομές των μελών του και κάποιων λίγων πλούσιων υποστηρικτών. Η
αριστοκρατία και η πλειοψηφία των μεγαλοαστών προτιμούν τα κόμματα της
δεξιάς και του κέντρου. Με τον καιρό φυσικά η κατάσταση αλλάζει και το
NSDAP αρχίζει να αποκτά όλο και πιο μεγάλα ερείσματα στο στρώμα των
βιομήχανων και στο στρατό .
Ο στρατός ελπίζει ότι με τον Χίτλερ στην Καγκελαρία θα πετύχει την εθνική ανόρθωση της Γερμανίας, την ακύρωση της συνθήκης των Βερσαλλιών,
και τον επανεξοπλισμό της Ράιχσβερ. Εθνικιστικά και συντηρητικά στελέχη
της οικονομίας και της πολιτικής αρχίζουν να τον υποστηρίζουν επειδή
νομίζουν ότι με την άνοδό του στην εξουσία η Γερμανία θα αποκτήσει
πολιτική σταθερότητα και θα αναπροσανατολίσει τον πολιτικό της πολιτισμό
στην κατεύθυνση μιας αυταρχικής μοναρχίας. Εξάλλου, φοβούνται την
εγκαθίδρυση σοσιαλιστικού καθεστώτος στη Γερμανία και έτσι υποστηρίζουν
το Χίτλερ, ο οποίος θέλει να εξαφανίσει τον μπολσεβικισμό.
Ένας άλλος σημαντικός ευνοϊκός παράγοντας για τον Χίτλερ θα
αποδειχτεί η νέα οικονομική κρίση. Αυτή τον βοηθά οριστικά στην
αποσταθεροποίηση της ούτως η άλλως πολιτικά αδύναμης Δημοκρατίας της
Βαϊμάρης.
Τέλη Φεβρουαρίου 1932
εγκρίνεται επιτέλους η αίτησή του για απόκτηση της γερμανικής
υπηκοότητας και αποκτά έτσι το δικαίωμα να κατέβει υποψήφιος στις
εθνικές εκλογές του 1932. Το NSDAP αναδεικνύεται ως το ισχυρότερο κόμμα και κερδίζει τις περισσότερες έδρες στη νέα Βουλή. Ο 85χρονος πρόεδρος Χίντενμπουργκ,
επηρεασμένος από την εθνικιστική κλίκα που έχει συγκεντρωθεί γύρω του,
πιστεύει ότι μπορεί να ελέγξει τους εθνικοσοσιαλιστές και καλεί το
Χίτλερ να αναλάβει την καγκελαρία. Στις 30 Ιανουαρίου1933 ο Αδόλφος Χίτλερ διορίζεται καγκελάριος της Γερμανίας. Η διαδικασία αναρρίχησης των Εθνικοσοσιαλιστών στην εξουσία ονομάζεται και Machtergreifung.
